Een dagje Reims

Reims  staat onder meer bekend door zijn prachtige kathedraal, waar de Franse koningen ingehuldigd werden met de ‘heilige ampul’. Zelf hoorde ik voor het eerst van Reims begin 1963, ik was toen nog 11. Feyenoord, met onder andere Coen Moulijn, had in Reims met 1-0 gewonnen, door een kanonskogel van Reinier ‘Beer’ Kreijermaat. Stade Reims was een grote club in die dagen, met spelers als Kopa en Fontaine, was 5 keer landskampioen geweest en had 2 keer in de Europacupfinale gestaan. (Ik weet dit laatste omdat tijdens de citytour door Reims de gids dit vertelde op het moment dat we langs het stadion van Stade Reims reden, maar over deze historische nederlaag tegen het toen nog nietige Feyenoord vertelde ze niets.) Deze gebeurtenis luidde de gloriejaren van het Nederlandse clubvoetbal in, en bij Reims hebben ze daarna nooit meer een deuk in een pakje boter kunnen trappen. Uit een korte inspectie tijdens de citytour bleek mij overigens dat dit op zich treurige  feit wel ten goede is gekomen aan de toestand van de fonteinen hier, in tegenstelling tot in Rome, de stad van ons einddoel, maar ook de stad waar onlangs de horden van het Feyenoord-Legioen hebben huisgehouden. Voor mij persoonlijk was deze grote gebeurtenis in Reims aanleiding om zelf ook te gaan voetballen, bij Quick Boys in mijn geboorteplaats Katwijk. Ik kende een kortstondige, weinig succesvolle voetbalcarriere; vriendelijk gezegd had zich toen al mijn aanleg voor wandelen geopenbaard. Dertig jaar later zou Quick Boys de grote kleine Dirk Kuijt voortbrengen die Feyenoord opnieuw landskampioen zou maken, althans volgens hemzelf. In zekere zin zou je kunnen zeggen dat Dirk Kuijt daar in Katwijk in mijn voetsporen heeft gelopen, maar dan ook niet meer dan dat!

Waar was ik ook weer gebleven, o ja in Reims! Na de zware wandeldag van gisteren, waarop we een dubbele etappe liepen, deden we het ‘s morgens rustig aan. De was moest worden gedaan, en dat betekent wachten en relaxen tot onze bezwete kleren schoon en droog zijn. Na een lunch waarbij we kennismaakten met het gerecht Flammekuechen, we houden altijd van inheemse gerechten, bezochten we de kathedraal. Daar zat een mevrouw aan een tafeltje die ons pelgrimspaspoort voorzag van weer een stempel erbij. We bleken gekomen te zijn op een tijdstip dat speciaal aandacht wordt besteed aan pelgrims. Een andere mevrouw bood aan ons een rondleiding te geven met een verhaal over de geschiedenis van de kathedraal. Leuk om van haar te horen dat de duif een bijzondere betekenis heeft gehad in de historie van dit bouwwerk. In het winkeltje kocht ik er een voor op mijn rugzak voor op de plaats van het Franciscus-kruisje dat ik tijdens een van de wandeldagen verloren was. Ook stak ik een kaarsje op voor twee zieke vrienden. Hoewel ik protestant ben en niet geloof in de directe betekenis van het opsteken van een kaars bij een heiligenbeeld, geloof ik wel in de betekenis van de verbondenheid die je op zo’n moment zelf voelt met degene(n) die je vanwege de afstand niet met je aanwezigheid kan steunen. Johanna en ik keken de ogen uit bij al het moois wat te zien was, bijvoorbeeld een lachende engel, maar voor een beschrijving verwijs ik naar de toeristische informatie die je kunt downloaden. We bezochten het Tau-museum naast de kathedraal, waar originele beelden waren tentoongesteld van replica’s die bij restauraties in de kathedraal zijn geplaats, en ook werd daar dieper ingegaan op de rituelen rond de kroning van de Franse koningen.

Tijdens de citytour was gelukkig heel wat meer te zien dan een voetbalstadion en een aantal fraaie fonteinen. We kwamen er achter, dat Reims veel meer te beiden heeft dan je in een dag kunt bekijken. Johanna stelde voor nog eens een weekendje terug te gaan om dingen te bekijken waar we nu gen tijd voor hadden gehad. Met de auto.

‘s Avonds gingen we naar een concert in de historische gewelven van het Tau-museum, van Middeleeuwse (14e eeuw) muziek en zang. Johanna houdt hier erg van, CD’s van dergelijke muziek zet ze altijd op tijdens het koken, en doordat zij zo lekker kookt ben ik ook van dit soort muziek gaan houden. Zonder gekheid, het was heel mooi en het paste precies bij onze invulling van deze rustdag. Na nog bij de kathedraal een glas champagne te hebben gedronken, gingen we in de woorden van Johanna ‘bedjeswaarts’. Maar zonder dat we er weet van hadden gehad, bood de stad Reims ons als toegift nog een bijzondere lichtshow aan, geprojecteerd op de voorgevel van de kathedraal. Zo werd het toch nog een latertje. Morgen weer wandelen en een pauze in het bloggen!