Een tussenbalans

Vanuit onze volgers kwam de vraag hoe ver we nu eigenlijk zijn? Het bereiken van de Col du Grand-Saint-Bernard is een goede reden om wat cijfertjes te geven over onze tocht. Want volgens de reisgidsen van Teunissen heb je dan 42 dagreizen gelopen van de in totaal 84 op het traject Canterbury - Rome. Wij hadden op dat moment in werkelijkheid 44 dagen gelopen omdat we na Calais een omweg via de kust hadden gemaakt en omdat we enkele etappes hadden gesplitst. Inmiddels zijn we drie wandeldagen en een rustdag (in Aosta) verder, waarvan de impressies nog volgen, en zijn we nu in het stadje Verres. Wij hebben dus nu 47 dagen gelopen, en volgens de Teunissen-norm hebben we nog 39 dagen voor de boeg.

Komt er nog een eind aan dit wandelavontuur? Soms vragen wij ons dat zelf ook af. Je zit in een bepaalde cocon, en hebt een soort eindeloos gevoel. Ook al is er wel degelijk contact en verbinding met thuisblijvers en volgers, er waren zelfs in de vriendenkring droeve omstandigheden. Vooral deze week gingen de gedachten vaak uit naar de Vierdaagse van Nijmegen en de familieleden en bekenden die daar gelopen hebben. Proficiat allemaal! Of er nog een eind aan komt? Wel, voor vertrek had ik aan de hand van de Teunissen-norm en de aanname dat we per week gemiddeld een rustdag zouden nemen, berekend dat we op 22 augustus Rome zouden kunnen bereiken. Dat schema moesten we inmiddels verlaten, want we hebben, door de voetblessure van Johanna, door het opnemen van meer rustdagen en door het inkorten van bepaalde etappes, op dit schema 10 dagen achterstand opgelopen. Als vanaf vandaag alles volgens schema zal gaan, en dat verwacht ik niet, dan zouden we op z’n vroegst op 1 september Rome kunnen binnentrekken via een van de triomfbogen van het Forum Romanum. Maar het zou best een weekje later kunnen worden! Tot en met 15 september zijn onze agenda’s in elk geval nog leeg.

Wij hebben in de eerste helft van onze tocht, tot de Grote St. Bernardpas dus, 1.037 kilometer gelopen. Volgens de Teunissen-norm hadden we toen tot Rome nog voor de boeg 946 kilometer. Dat worden er in werkelijkheid vast wel meer, want we lopen helaas nog wel eens verkeerd. We zullen dus wel aan de 2.000 kilometer komen. Inmiddels hebben we sinds het hoogste punt alweer drie etappes gelopen, met in totaal 80 kilometer, inclusief een paar vergiskilometers. Per vandaag hebben we dus 1.117 kilometer gelopen, en hebben we nog 868 kilometer (volgens de norm van de routeboekjes) voor de boeg. Wie wil zien waar we zijn, kan kijken op het onderdeel Kaart van de blog, dat ik elke dag aanvul. De aantallen kilometers die bij de kaart worden genoemd, kloppen overigens niet, dat zijn autokilometers over de snelweg.

Kortom, de man met de zaag is geweest, en het feit dat we veel problemen hebben overwonnen en nog steeds goede voortgang maken geeft ons vertrouwen voor het vervolg. Wij worden gestimuleerd door de reacties de we krijgen, waaronder ook hele nuttige tips, en voor mij persoonlijk is het een goede reden ook te blijven schrijven. Dank aan allen!

En Johanna voegt hier nog aan toe, dat we vooral heel veel genieten, dat is waar ook!