Booking dot kommer en kwel

Wat een mooie stad is Enkhuizen als je op zo’n warme dag als vandaag aankomt op het station! Je ruikt meteen de frisse geur van het water van de Zuider.., pardon het IJsselmeer. En daar komt nog bij het genot dat je je mondkapje van je plakkerige gezicht kan halen en weer verse lucht kan inademen. ‘Kijk die Drommedaris’,  zegt Johanna. Inderdaad, lekker druk is het in de stad, maar wel allemaal op anderhalve meter. Na het passeren van de fraaie Drommedaris en even wachten voor een antieke ophaalbrug die opengaat voor een zeiljacht op weg naar een haventje, komen we al gauw bij ons hotel, het Wapen van Enkhuizen. We zetten er onze rugzakken neer, en lopen snel door naar het Zuiderzeemuseum. Daar komen we net te laat aan voor een huwelijksplechtigheid in het schattige Markense kerkje (volgens het wandbord nog van de negentiende-eeuwse zieleherder Nicolaas Beets). Het bruidspaar en vele gasten, de heren in een net pak gestoken en de dames met mooie kapsels, kwamen we buiten tegen. Of zouden het figuranten van dit museum zijn? Immers, vele gebouwen en schepen in dit openluchtmuseum, afkomstig van alle dorpen en steden langs de voormalige Zuiderzee, waren opengesteld. Bij een soort wiel waarin vissen in de volle zon te drogen hingen vroeg Johanna zich hardop af of dit schol was, en onmiddellijk stond een soort visserman naast ons. Hij legde uit dat dit scharretjes waren die volgens een speciale werkwijze geconserveerd werden door ze eerst in te zouten en daarna te drogen. Zo werd ons het besef bijgebracht dat de Zuiderzee zout was en het IJsselmeer zoet, maar dat de haring die hier vroeger zwom niet gekaakt kon worden, in tegenstelling tot zijn soortgenoten in de Noordzee, zodat die laatste haring beter geconserveerd kon worden.

Maar ter zake, we zouden het hebben over kommer en kwel. Normaal gesproken boeken we op pelgrimstochten en andere trektochten altijd ons logies pas een paar dagen tevoren, om flexibel te kunnen zijn in ons loopschema. Maar de veiligheidsvoorschriften die horen bij de coronatijd maken het nodig alle overnachtingen vooraf te reserveren. Dan begint het dus al met het opstellen van een dagschema om de 490 kilometer in te delen in hapklare brokken. Parallel aan ons routeboek helpt de website wandelnet.nl ons met suggesties voor een indeling, maar die stellen je soms wandeldagen voor van 8 of 11 kilometer. Daar trekken wij de schoenen niet voor aan, dus met behulp het schema van wandelnet.nl bepaalden wij zelf de aangepaste lengte van de etappes. Maar daarbij zijn we ook afhankelijk van het vinden van logies, om te voorkomen dat je dagen van 50 kilometer moet wandelen. In de Noord-Hollandse, Utrechtse en Gelderse stadjes langs het water lukt het wel redelijk logies te vinden in hotels, B&B’s en trekkershutten of pipowagens op campings. Zodanig zelfs dat we het aandurfden deze reis ons kleine tentje thuis te laten. Mijn schouders en knieen, en niet te vergeten de voeten van Johanna, waren erg dankbaar voor dit besluit. De slechte herinneringen aan het dragen van de tent twee jaar geleden op weg naar Rome, liggen nog vers in ons geheugen. En mocht ik bij het zoeken van logies langs het Zuiderzeepad eens niet slagen, dan zijn er altijd nog de Vrienden op de Fiets. Dat is een vereniging (contributie slechts € 8,00 per jaar), waar je als fietser of wandelaar bij ‘vrienden’ onderweg kunt vragen voor een luttele vergoeding slaapruimte, gedeeld gebruik van hun badkamer en een ontbijtje beschikbaar te stellen. Het zijn vaak de aardigste mensen, die Vrienden op de Fiets, hoewel net als in het gewone leven sommige vrienden wel eens langs niets van zich laten horen als je ze een mailtje stuurt. Op zich snappen we dat, want niet alle Vrienden op de Fiets durven het besmettingsgevaar van corona te trotseren door wildvreemde mensen in hun huis gastvrijheid te bieden. Gelukkig zijn er behalve de Vrienden op de Fiets ook andere Vrienden-of-Zoiets: Booking dot com, want in de nood leer je je vrienden kennen. Immers, tante Corona was nog niet vertrokken na haar eerste stormachtige bezoek, of de vrienden van Booking dot com stonden, net als die van de KLM, bij oom Overheid op de stoep om de hand op te houden. 

Nu de vrienden van booking.com de crisis dankzij ons allemaal overleefd hebben, is het wel fijn dat dit bedrijf je zekerheden kan verschaffen over de beschikbaarheid van een accommodatie. Dat geldt ook voor hun neefjes van Hotelspecials.nl. Voordeel is dat je meestal ook nog kosteloos kan annuleren. Prijsbewust als we zijn, zoeken we soms ook op de websites van de hotels en B&B’s zelf, dan blijken kamers soms goedkoper te zijn. Maar hoteleigenaren hebben het deze tijd heel druk, na een verliesgevend voorjaar. Sommigen, niet allemaal hoor, reageren slecht op mailtjes, en als je belt zijn ze kort in de kar of zeggen: ‘ik bel u nog wel terug’ wat dan vervolgens niet gebeurt. Zo ontdekte ik in de week dat ik aan het boeken was, dat het in Zuid-West Friesland, het Merengebied, blijkbaar lekker druk is met de horeca. Heel vaak is alles vol, soms wordt er niet gereageerd, en soms ook kan ik alleen minimaal twee aansluitende nachten reserveren.Een hoteleigenaresse vertelde mij dat dit verband houdt met de corona-eisen van extra schoonmaken als er gasten voor slechts een nacht zijn. Mijn aanbod om bij te dragen in de extra schoonmaakkosten mocht haar niet vermurwen. “Met gastvrije groeten”,  schreef ze nog onder haar bericht, ja dankuwel. Zo moesten we op weg gaan met de onzekerheid dat we op twee etappeplaatsen in Friesland nog geen logies hebben gevonden. Hopelijk lukt dat nog, anders zullen we met tijdrovend gebruik van openbaar vervoer moeten regelen om in een andere plaats langer te blijven of eerder aan te komen. Een beetje stress geeft dat wel, maar dat hoort erbij.

Je maakt bij het boeken ook wel komische dingen mee. Zo vroegen we bij een VanderValk-hotel of zij een wasmachine en droger hebben zodat we onze vuile wandelkleding onderweg kunnen wassen. We kunnen immers niet een hele garderobe meesjouwen, schreven we. Prompt gaven ze ons het adres van een stomerij in een naburig dorp. “Nee, maar het gaat alleen om twee paar stinkende sokken en twee sportonderbroeken en wandelshirts”, reageerden wij. Ze mailden terug, dat we die ook in de wasbak mogen wassen, en ze zouden ons een kamer met balkon toewijzen, zodat we de spullen ook nog kunnen drogen! We zien ons al bij het drogende handwasje zitten, met een bakje appelmoes erbij! In een andere stad reserveerden we via booking.com bij een B&B een hotelkamer met doucheruimte, en zagen even later bij de bevestiging dat bij onze kamer de douche op de gang is. We vroegen dit even recht te zetten. De eigenaresse reageerde eerst met een bericht dat we zelf verkeerd geboekt hadden, en even later: “O nee, het staat bij booking.com verkeerd op de website” “Nou, dan komt het vast goed”, antwoordde ik. “Nee, u moet zelf via booking.com omboeken, ik heb nog twee kamers vrij met douche op de kamer.” Dat omboeken lukte niet omdat booking.com aangaf dat ik de laatste vrije kamer had geboekt (zo vallen ze in hun eigen zwaard van bedrog!). De B&B mevrouw deed mij nu vriendelijk het voorstel de boeking te annuleren en dan de goede kamer alsnog te boeken. Zo ben ik door het raam naar buiten gegaan, en heb met succes weer aan de voordeur aangebeld. Omdat zoiets een band schept, vroeg ik daarna aan haar hoe het komt dat op haar website de kamerprijs duurder is dan bij booking.com. Nu bleek dat ik niet gezien had dat zij inclusief ontbijt aanbiedt en booking.com exclusief ontbijt. Zo zou rechtstreeks boeken bij haar toch voordeliger zijn geweest. “Geen probleem meneer, dan annuleert u toch opnieuw, en boekt u bij mij toch rechtstreeks!” Zo ben ik opnieuw door het raam naar buiten gestapt, en nu via de achterdeur bij dezelfde B&B naar binnen gekomen. Kan allemaal, dat annuleren, mits binnen de regels! De vrienden van booking dot com vonden het alleen wat vreemd, want ik kreeg nog wel een verzoek om uitleg van die twee annuleringen. Op mijn beurt heb ik die vraag maar onbeantwoord gelaten! Met gastvrije groeten, Arie en Johanna.