De dag van de Royal Wedding

Zaterdag 19 mei 2018. 

Na een goede nachrust en een ontbijt van nog meegebrachte boterhammen verlaten we de camping om te gaan bekijken wat voor moois Canterbury ons te bieden heeft. De receptie van de camping is versierd met vlaggetjes, op een buiten staande grootbeeld-tv zien we beelden uit Windsor, en de ‘camping manager’ zwaait naar ons met een papieren Meghan-hoofd voor haar gezicht. Het mot nie gekker worre!

Op onze weg naar de stad bezoeken we eerst Augustine’s Abbey. Dit klooster is gesticht nadat in het jaar 597 Augustinus (niet de kerkvader) door de paus naar Brittannia was gestuurd om ze hier tot het Christendom te bekeren. Dit kolossale klooster is vervallen tot een ruine, nadat Henri VIII in 1538 alle katholieke kloosters in Engeland liet slopen, uit boosheid omdat de paus zijn echtscheiding niet goedkeurde. In de vorige eeuw zijn er veel muren en fundamenten blootgelegd. Terwijl Johanna en ik ons vergapen aan wat anderen steenhopen zouden noemen, is het 12.00 geweest en beginnen klokken te luiden. Dit gaat met tussenpozen meer dan een uur lang door. The Royal Wedding is happening! Om even na enen komen wij aan op de Butter Market vlakbij de kathedraal. In een cafe is het inderdaad een hele happening. We zien op een scherm Harry en Meghan in een koets rijden, en er staan zo veel mensen in het cafe te kijken, dat ze alle tafels en stoelen maar hebben weggehaald.

Wij gaan een bezoek brengen aan de kathedraal, het hart van de Anglicaanse kerk. Er is heel veel te zien, te veel om op te noemen. Een maand geleden is mijn kleinsoon Tim hier ook geweest, op schoolreisje. Hij had nog geprobeerd ergens in een muurspleet een briefje voor me achter te laten, maar dat was niet toegestaan door een van de 380 toezichthouders die daar werken. Johanna en ik gaan op zoek naar het graf van Thomas Becket, een kritische aartsbisschop die in 1170 in de kathedraal was vermoord door 4 mannen in opdracht van de toenmalige koning. Helaas is dit graf al in 1538 weggehaald door de eerdergenoemde Henri VIII. In deze lege ruimte midden in de kathedraal brandt nu een eeuwige kaars ter ere van Saint Thomas Becket.

Zowel binnen als buiten komen we veel groepjes scholieren tegen. Het is gezellig druk in de stad. In veel winkeletalages hangen posters met een felicitaties aan Harry en Meghan. Wij gaan naar de beleef-ervaring van de Canterbury Tales, een Middeleeuws verhalenboek van serieuze en schunnige verhalen die pelgrims elkaar vertelden op bedevaart naar het graf van Thomas Becket. Tijdens een virtuele pelgrimstocht in een Efteling-achtige setting worden ons grappige verhalen verteld, zoals over de prachtig zingende haan Cantecleer, en over de man die..., nee dat wordt al te schunnig, en dat op de dag van de keurige Royal Wedding!